پرینتر سه بعدی FDM بهتر است یا رزینی؟
تفاوت های اصلی بین این دو نوع پرینتر را بهتر بدانید!
در بازار پرینترهای سه بعدی امروزی، دو نوع پرینتر های سه بعدی رزینی و پرینتر های FDM یا همان پرینتر های فیلامنتی پرطرفدارتر از سایر انواع پرینتر های سه بعدی هستند. اولین تفاوت پرینتر های FDM و پرینتر های رزینی مربوط به قیمت ارزان تر پرینتر های FDM و همینطور دقیق تر بود پرینتر های رزینی است، اما تفاوت های دیگری نیز وجود دارد که لازم است قبل از تصمیم گیری برای انتخاب یکی از این پرینترها در مورد آنها بدانید.
در این مقاله، تفاوت های میان پرینترهای FDM و رزینی مورد بررسی قرار میگیرد. سپس در مورد فناوری آنها، مواد اولیه مورد استفاده برای پرینت، نقاط قوت و حدود قیمت بحث خواهیم کرد.
پرینت FDM
چاپ سه بعدی FDM یک فناوری چاپ سه بعدی خاص است که در دسته بندی ساخت افزایشی (اکستروژن مواد) قرار می گیرد. همانطور که از نام آن پیداست، هر دستگاهی که در این دسته بندی قرار میگیرد، مواد را در الگوهای خاصی اکسترود میکند تا شکل نهایی محصول را با استفاده از پلاستیک ذوب شده ( کامپوزیت ذوب شده) ایجاد کند.
پرینترهای FDM عملکردی مشابه به تفنگ چسب حرارتی دارند که احتمالا با آن کار کرده اید یا برایتان آشناست. در تفنگ چسب حرارتی چسب بصورت یک میله استوانه ای به تفنگ چسب حرارتی متصل می شود و توسط ماشه روی دستگاه به داخل نوک داغ دستگاه فشار داده می شود تا چسب ذوب شود و از نوک داغ تفنگ خارج شود. در پرینترهای سه بعدی FDM نیز نازل داغ ( یا همان نوک داغ ) قرار دارد که دستگاه آنرا در جهات چپ و راست ( در راستای محور های x و y ) حرکت می دهد تا بتواند یک لایه از مدل را با ذوب کردن پلاستیکی که به دستگاه متصل است بسازد و با ساختن هر لایه، لایه بعدی روی لایه قبلی ساخته می و درنهایت شکل نهایی قطعه مورد نظر ساخته خواهد شد.
در گونه ای از پرینترهای FDM، دستگاه قابلیت ذوب چند ماده مختلف و یا با رنگ های مختلف دارد که می تواند محصولی چند رنگ و یا ترکیب شده از چند مواد مختلف بسازد. البته این امکان وجود دارد که دیگر مدل های پرینتر های FDM که دارای یک نازل خروجی هستند را نیز ارتقا داد تا توانایی ذوب چند ماده را پیدا کنند.
پرینت رزینی
پرینت رزینی یا چاپ رزینی بیشتر یک اصطلاح برای فناوری های چاپ سه بعدی است که در دسته بندی ساخت افزایشی به واسطه پلیمره کردن قرار می گیرد.
اکثر پرینترهای رزینی دارای یک مخزن با صفحه زیرین شفاف و منعطف هستند که با یک رزین مایع حساس به نور پر شده است که این رزین در تماس با نور فرابنفش سخت و خشک شده و به جامد تبدیل میشود. سپس یک صفحه ساخت ( یک قطعه فلزی با سطحی صاف که مدل روی آن چاپ می شود ) در مخزن حاوی رزین مایع غوطه ور میشود به طوریکه بین صفحه ساخت و کف شفاف محفظه رزین یک لایه نازل رزین مایع قرار گیرد. سپس یک منبع نور فرابنفش که در زیر قسمت شفاف محفظه رزین دستگاه قرار دارد، تصویر خاصی را مطابق با مدل سه بعدی بر روی این لایه نازک میتاباند تا سخت و خشک شده و به صفحه ساخت بچسبد. صفحه ساخت به سمت بالا حرکت میکند تا لایه نازک دیگری از رزین مایع بین لایه خشک شده و کف محفظه شفاف رزین قرار گیرد و لایه بعدی چاپ شود. این فرآیند تا پایان ساخت کامل مدل سه بعدی ادامه مییابد.
تفاوت بین انواع مختلف پرینترهای رزینی بستگی به روش تولید نور UV و نحوه تابش آن به رزین دارد. این تفاوت ها بدان معناست که هر کدام از پرینترهای رزینی که در ادامه مقاله معرفی میشوند، تکنولوژی خاص خود را دارند.
پرینترهای LCD
یکی از در دسترس ترین نوع پرینترهای رزینی، پرینترهای LCD هستند که به نام پرینترهای MSLA نیز شناخته میشوند. این پرینترها از یک منبع نوری فرابنفش قدرتمند استفاده می کنند. این نور فرابنفش توسط یک صفحه نمایش کریستال مایع (LCD) که بالای منبع نور UV قرار دارد مسدود شده و LCD فقط اجازه عبور این نور را مطابق تصویر هر لایه میدهد تا فقط همان قسمت از رزین مایع که به شکل تصویر لایه مورد نظر است خشک و سخت شود.
کیفیت چاپ این نوع از پرینتر های رزینی وابسته به وضوح LCD استفاده شده می باشد. یکی از فواید استفاده از این فناوری، سرعت چاپ بالای آن در مقایسه با سایر فناوری های چاپ رزینی است. پرینترهای LCD جزو ارزان ترین نوع پرینترهای رزینی هستند و مناسب ترین گزینه برای علاقمندان به این حوزه چاپ سه بعدی است.
پرینترهای SLA
یکی از اولین گونه های پرینترهای رزینی (در واقع اولین نوع چاپ سه بعدی)، پرینترهای SLA ( استریولیتوگرافی) هستند.
فناوری مورد استفاده در پرینترهای SLA شباهت زیادی به پرینترهای LCD دارد اما منبع نور فرابنفش مورد استفاده، یک پرتو لیزر است. این پرتو لیزر با استفاده از یک آینه که قابلیت تغییر زاویه انعکاس را دارد به طرف مخزن رزین مایع دستگاه هدایت میشود. این پرتو لیزر مانند نازل داغ پرینترهای FDM یک الگو و مسیر را دنبال می کند و با سخت کردن رزین به صورت نقطه به نقطه، لایه نهایی را میسازد.
این فناوری به واسطه استفاده از قطعات پیچیده و متحرک زیاد، اغلب از پرینترهای LCD گران تر است اما دارای دقت پرینت بالایی میباشد.
پرینترهای DLP
اخرین تکنولوژی محبوب چاپ رزینی، تکنولوژی مورد استفاده در پرینترهای DLP است. این پرینترها از یک پروژکتور پردازش نور دیجیتال (DLP) استفاده میکنند. این فناوری کاملا شبیه فناوری مورد استفاده در پرینترهای LCD است که تصویر لایه مد نظر با منبع نور فرابنفش به رزین مایع تابانده می شود. تفاوت فناوری مورد استفاده در پرینترهای LCD و DLP در نحوه تابش نور به رزین مایع است. در پرینترهای DLP، پروژکتور تصویر را بر روی مجموعه ای از آینه ها میتاباند و این تصویر منعکس شده به کف مخزن شفاف رزین هدایت شده و تصویر لایه را بر روی رزین اعمال میکند و نیازی به صفحه نمایش اضافی برای مسدود کردن نور فرابنفش وجود ندارد.
این روش چاپ یکی از غیر رایج ترین روش های چاپ سه بعدی است، زیرا کیفیت چاپ محصول نهایی تحت تاثیر وضوح تصویر منعکس شده قرار دارد و اغلب اثرات پیکسل های کوچک بر روی نمونه نهایی باقی میماند.
تفاوت در مواد اولیه
بر اساس ماهیت نحوه کار پرینترهای FDM و رزینی، تفاوت های زیادی بین مواد مورد استفاده برای چاپ FDM و رزینی وجود دارد. با این حال، در هر یک از دو گروه، مواد اولیه مورد استفاده تنوع زیادی دارند.
FDM
به ماده اولیه پرینتر های FDM فیلامنت گفته می شود که به معنی رشته است. مشخصه اصلی فیلامنت های پرینتر های FDM این است که این مواد دارای پایه ترموپلاستیک هستند ( یعنی با دریافت حرارت ذوب شده و با سرد شدن دوباره به حالت جامد برمیگردند ). مشخصه دوم هندسه فیلامنت هاست. فیلامنت ها رشته های پلاستیکی بلند با قطر 1.75 یا 2.85 میلیمتر هستند که بر روی یک قرقره پیچیده می شوند.
محبوب ترین ماده اولیه برای چاپ FDM، پلی لاکتیک اسید (PLA) نام دارد. دلیل محبوبیت این ماده اولیه، سهولت در استفاده و کیفیت بالا محصول نهایی است که آن را به پرمصرف ترین فیلامنت تبدیل کرده است. این ماده تقریباً بی بو است و یکی از کم ضررترین مواد پرینت سه بعدی برای محیط زیست است. با استفاده از PLA میتوان مدل های سه بعدی زیادی با کاربرد های مختلف از جمله اشیائی که در تماس با مواد غذایی هستند را چاپ کرد. ( البته PLA مورد استفاده باید گواهی های مناسب را داشته باشد )
یکی دیگر از مواد اولیه بسیار محبوب برای چاپ، پلی اتیلن ترفتالات گلیکول اصلاح شده (PETG) است. این ماده بسیار شبیه PLA است و استفاده از آن آسان است، اما دارای خواص مکانیکی بهتری مانند استحکام بالاتر و انعطاف پذیری بیشتر است. این تفاوت به این دلیل است که PETG در دمای حدود 245 درجه سانتیگراد چاپ می شود، در حالی که PLA در حدود 200 درجه سانتیگراد چاپ می شود. PETG برای مصارف مختلف، از جمله مدل هایی که در معرض شرایط آب و هوایی مختلف قرار دارند یا به استحکام یا دوام بیشتری نیاز دارند، عالی است.
برخی از مواد اولیه پیشرفته تر برای چاپ FDM، مانند ABS یا نایلون حاوی رشته های کربنی، نیازمند تنظیمات ویژه ای برای پرینتر سه بعدی قبل از آغاز فرآیند چاپ هستند. این مواد اغلب به دمای نازل بالاتر و صفحه ساخت گرم تر در مقایسه با موادی مثل PLA نیاز دارند تا از انقباض مواد در حین خنک شدن جلوگیری شود.
در هنگام استفاده از این مواد اولیه پیشرفته برای چاپ، باید یک محفظه در اطراف صفحه ساخت وجود داشته باشد تا دمای هوای داخلی یکنواخت نگاه داشته و از خروج بخارات مضر نیز جلوگیری کند، زیرا این بخارات علاوه بر بوی نامطبوع، برای سیستم تنفسی نیز مضر هستند. برای جلوگیری از این مشکل، بسیاری از چاپگر های سه بعدی پیشرفته دارای محفظه با سیستم فیلتر داخلی هستند که هوای داخلی را فیلتر کرده و ذرات اضافی را حذف میکنند.
نباید تنوع مواد اولیه برای پرینترهای FDM را نایدیده گرفت. مواد PLA مانند چوب، ابریشم، مرمر، شفاف، شبرنگ، تغییر رنگ دهنده و رنگین کمانی و یا ترکیبات مختلف با فیبر کربن، فلزات، نایلون و حتی فیلامنت های بازیافتی نشان دهنده تنوع زیاد مواد و کاربردهای آن ها است.
باید توجه کنیم که نگهداری از فیلامنت در محیط مناسب و خشک ضروری است، زیرا این مواد به رطوبت حساس هستند و گاهی نیاز به خشک کردن قبل از استفاده برای چاپ دارند.
رزینی
در استفاده از پرینترهای رزینی، انتخاب مواد کمی محدود تر است ولی همچنان از تنوع زیادی (از پلاستیک معمولی تا رزین های ریخته گری، انعطاف پذیر و قابل شست و شو با آب) برخوردار است. انواع مختلف رزین ها در بطری و یا کیسه های مقاوم در برابر اشعه فرابنفش نگهداری میشوند که مانع از ورود اشعه فرابنفش و تابش آن به رزین مایع میشود و از سخت شدن رزین قبل از استفاده برای چاپ جلوگیری میکند.
رزین های مختلف نیازمند تنظیمات چاپ متفاوتی هستند، مانند زمان نوردهی که می تواند حتی تحت تأثیر رنگ رزین نیز قرار گیرد.
شایان ذکر است که در حالی که برخی از برندها رزین با تنوع رنگ بیشتری را ارائه می دهند، اما برای چاپ یک مدل سه بعدی چند رنگ، باید قطعات را جداگانه چاپ کنید و یا مدل را بعد از چاپ رنگ آمیزی کنید.
اینکه پرینتر رزینی از نوع LCD/DLP باشد یا SLA می تواند روی رزین انتخابی تاثیر گذار باشد. یکی از مشخصه های مهم نور فرابنفش طول موج آنهاست. رزین های حساس به نور فرابنفش نیز ممکن است به یک بازه محدود از طول موج سازگاری بالاتری داشته باشند ( البته بعضی از رزین های طول موج گسترده ای را شامل می شوند مانند Anycubic Craftsman Resin ). لیزرهای SLA به طور کلی امواجی در حدود 395 نانومتر منتشر می کنند، در حالی که پرینترهای LCD و DLP طول موجی در حدود 405 نانومتر دارند.
تفاوت در وضوح و کیفیت
محصول نهایی چاپ شده توسط پرینترهای FDM و رزینی تفاوت هایی در وضوح چاپ و کیفیت دارند. این تفاوت ها شامل ظاهر کلی و کیفیت جزئیات کوچک و فاکتورهای مکانیکی مانند استحکام قطعه نهایی نیز میشوند.
FDM
یکی از بارزترین تفاوت های چاپ FDM و رزینی، وضوح و کیفیت است. از آنجایی که پرینترهای FDM از لایههای پلاستیکی ذوب شده برای ایجاد مدلها استفاده میکنند، مدل چاپ شده معمولا دارای دقت پایینی هستند و ضخامت لایه ها متغیر است. این عدم یکنواختی در لایه ها باعث ایجاد خطوط قابل مشاهده در سطح قطعه چاپ شده میشود که چنین قطعه ای را نمیتوان به عنوان مدل نهایی استفاده کرد. برای حل این مشکل و از بین بردن این خطوط قابل مشاهده، میتوان از بخار مواد حلال برای سنباده کاری و صافی سطح قطعه استفاده کرد. با انجام چنین عملیاتی، سطح قطعه نهایی صاف و قابل قبول به نظر میرسد ولی انجام چنین عملیاتی نیازمند زمان و مهارت است و در هر شرایطی جزئیات کوچک روی سطح قطعه را از بین میبرد.
یکی دیگر از تفاوت های چاپ FDM و رزینی، استحکام قطعه چاپ شده است. قطعه نهایی چاپ شده توسط پرینترهای FDM عموما دارای استحکام بالاتری است و با تغییر تنظیمات چاپ مانند درصد پرشدن بالاتر داخل قطعه، الگوی پرکردن مناسب و افزایش ضخامت دیواره ها، امکان ساخت قطعات با استحکام بالا وجود دارد، اما چنین تنطیماتی منجر به افزایش زمان چاپ خواهد شد.
رزینی
پرینترهای رزینی معمولاً مدل هایی با جزئیات بسیار بالاتر ایجاد می کنند. به همین دلیل است که چاپ رزینی برای مدل های مینیاتوری یا مدل های ارزشمند با جزئیات بالا، بسیار مناسب است.
به دلیل فناوریهای مورد استفاده در پرینترهای رزینی، ارتفاع لایهها بسیار کوچک است و از 10 میکرون (0.01 میلیمتر) تا 100 میکرون (0.1 میلیمتر) متغیر است. ضخامت لایه استاندارد 50 میکرون (0.05 میلی متر) است که تقریباً یک چهارم ضخامت لایه چاپ FDM است.
این ضخامت لایه کوچک امکان چاپ جزئیات باورنکردنی و اشیاء با کیفیت بالا را فراهم میکند، به طوری که در قطعات چاپ شده اغلب هیچ نشانهای از لایهها به چشم نمیخورد و قطعه نهایی شبیه یک قطعه پلاستیکی صاف و تمیز است. می توان قطعات چاپ شده را برای دستیابی به صافی بیشتر سمباده زد، اما این کار در بیشتر موارد غیرضروری است، زیرا ضخامت لایه ها آنقدر کوچک است که دیده نمیشوند.
وقتی صحبت از استحکام به میان میآید، رزینهای سخت قطعات چاپ شدهای را تولید میکنند که عموماً قویتر از قطعات چاپ شده با مواد اولیه پرینترهای FDM هستند. با این حال، این مقایسه کمی دشوار است زیرا بستگی به این دارد که رزین سخت با کدام مواد FDM مقایسه می شود.
تفاوت در سرعت چاپ
یکی دیگر از تفاوت های بزرگ بین چاپ FDM و رزینی سرعت چاپ قطعات است. سرعت چاپ به عوامل زیادی از جمله فناوری خاص مورد استفاده در پرینتر و تنظیمات چاپ بستگی دارد.
FDM
مدت زمانی که طول میکشد تا یک پرینتر FDM یک شی سه بعدی را چاپ کند، بیشتر به اندازه شیء چاپ شده و همچنین ضخامت لایه انتخابی، میزان پر شدن داخل آن و سرعت حرکت نازل آن بستگی دارد. به بیان ساده، هرچه شی سه بعدی بزرگتر و ضخامت لایه کوچکتر باشد، چاپ قطعه بیشتر طول می کشد و بالعکس.
یکی از تنظیماتی که بر زمان چاپ تأثیر می گذارد، میزان پرشدن داخل قطعه است. هر چه میزان پرشدن داخل قطعه بیشتر باشد، فیلامنت بیشتری برای فرآیند چاپ مورد نیاز است و چاپ بیشتر طول می کشد.
رزینی
زمان چاپ قطعه با استفاده از رزین کمی کوتاه تر است.در پرینترهای LCD و DLP، بدون توجه به اینکه چه مقدار رزین در هر لایه سخت می شود، لایه ها به سرعت در مدت زمان در 2 تا 10 ثانیه خشک می شوند. در پرینترهای SLA، زمان چاپ به طور قابل توجهی طولانی تر است، زیرا پرتو لیزر باید به هر نقطه تابیده شده و یک الگو را دنبال کند تا یک لایه از قطعه ساخته شود و عملا سرعت آن مشابه پرینتر های FDM است.
متغیرهای دیگری که بر زمان چاپ قطعه تأثیر میگذارند عبارتند از ضخامت لایه و مدت زمانی که طول میکشد تا پرینتر صفحه ساخت را به سمت بالا و پایین برای چاپ لایه بعدی حرکت دهد. با این وجود، با فرض استفاده از پرینتر LCD، می توان گفت که چاپ رزینی در اکثر موارد به طور قابل توجهی سریعتر از چاپ FDM است.
تفاوت در سهولت در استفاده
سهولت استفاده از پرینترهای سه بعدی برای مبتدیان و کاربران حرفه ای یک نگرانی همیشگی است، زیرا بیشترین زمان صرف آماده سازی فرآیند چاپ و انجام تنظیمات مورد نیاز و نه خود چاپ قطعه میشود. در استفاده از فناوری های چاپ FDM و رزینی مزایا و چالش های متعددی وجود دارد.
با این حال محققان در حال تلاش برای یافتن موادی در طبیعیت هستند تا بتوانند رزین ها را با مواد تجدید پذیر بسازند که ویژگی های رزین هایی که با مواد پتروشیمیایی ساخته می شوند را دارا باشند. در ادامه به چند نوع رزین دوست دار محیط زیست اشاره خواهیم کرد که می توانید از آنها برای پرینت مدل های خود استفاده کنید :
FDM
استفاده از پرینترهای FDM عموماً آسان است؛ بنابراین برای استفاده مبتدیان بسیار مناسب است.
پس از جایگذاری فیلامنت در پرینتر، شروع چاپ تقریباً تمام کاری است که باید انجام شود. پس از اتمام فرآیند چاپ، میتوان قطعه را به آسانی از صفحه ساخت جدا کرده و در بیشتر موارد می توان فوراً همانطور چاپ شده است استفاده کرد. برای چاپ برخی از قطعات، مانند ظروف ضد آب، ممکن است به تنظیمات بسیار دقیقی نیاز داشته باشیم تا قطعه نهایی قابل استفاده باشد. همانطور که پیشتر ذکر شد، ممکن است برای دستیابی به یک سطح صاف و زیباتر، انجام عملیات سنباده کاری با بخارات حلال ضروری باشد.
به طور طبیعی، هنوز هم برخی از مشکلات پرینترهای FDM، از جمله مشکلات مربوط به رشته های فیلامنت، تاب برداشتن قطعه چاپ شده و پخش شدن مواد در اولین لایه پرینت به دلیل دمای بالای صفحه ساخت که به اثر پای فیل معروف است، وجود دارد. پرینترهای FDM معمولاً برای جلوگیری از بروز این مشکلات به نگهداری و کالیبراسیون بیشتری نیاز دارند.
رزینی
بر خلاف چاپ FDM، چاپ رزینی برای موفقیت آمیز بودن فرآیند چاپ نیاز به دقت و توجه بیشتری دارد. اولاً، رزین ماده ای سمی است ، به این معنی که لمس رزین ایمن نیست و بخارات آن برای استنشاق بی خطر نیستند و تنفس طولانی مدت به دستگاه تنفسی می تواند آسیب جدی وارد کند. با توجه به این خطر، هنگام کار با رزین مایع قبل از اینکه کاملاً خشک شوند، به دستکش و ماسک نیاز دارید.
یکی از ویژگیهای کلیدی همه پرینترهای رزینی این است که دارای در یا کاور شفاف هستند. این کاور ها عموما پلاستیکی و به رنگ های نارنجی و قرمز و زرد شفاف هستند. کار اصلی آنها جلوگیری از برخورد اشعه فرابنفش به رزین مایع موجود در مخزن رزین و محافظت از چشم کاربر در برابر نور UV که دستگاه تولید می کند است. علاوه بر این، کاور روی دستگاه برای جلوگیری از پخش شدن بخارهای سمی و اغلب بد بو رزین طراحی شده اند.
پس از ریختن رزین در محفظه رزین دستگاه، انجام فرآیند چاپ نسبتاً ساده است، اما قطعه چاپ شده که به تازگی از صفحه ساخت پرینتر جدا شده است هنوز با رزین مایع پوشانده شده است. این رزین باید با استفاده از یک حلال، در اکثر موارد ایزوپروپیل الکل 99%، شسته شود. سپس قطعه چاپ شده باید در معرض منبع نور فرابنفش مانند یک لامپ فرابنفش یا زیر نور خورشید به طور کامل خشک شود تا به حالت نهایی خود برسد. پس از انجام تمام این مراحل، اکنون می توان قطعه چاپ شده را با دست لمس کرد چرا که دیگر سمی نیست.
این مراحل اضافی که باید قبل از رسیدن به قطعه نهایی طی شود به این معنی است که پرینت سه بعدی رزین نیاز به یادگیری موارد بیشتری دارد، بنابراین لزوماً به اندازه چاپ FDM برای مبتدیان مناسب نیست. علاوه بر این، فضای کلی کار با پرینترهای رزینی نیز باید بزرگتر و مجهز به لوازم و امکانات اضافی (برای پخت و شستشو) باشد.
مشکلات رایجی در پرینترهای رزینی وجود دارند که منجر به خراب شدن قطعه چاپ شده می شوند، اما حل این مشکلات عموماً راحت تر از پرینترهای FDM است. بزرگترین مشکل ایجاد شده این است که لایه های سخت شده به صفحه ساخت دستگاه نمی چسبند و فرآیند چاپ را دچار اختلال میکنند.
تفاوت در قیمت
یکی دیگر از عوامل تعیین کننده در انتخاب از میان این دو نوع پرینتر قیمت آنها است. پرینترهای FDM و رزینی را می توان با قیمت نسبتاً ارزان تهیه کرد، اما با افزایش اندازه و کیفیت چاپ، پرینترهای رزینی از پرینترهای FDM گران تر خواهند بود.
وقتی صحبت از پرینترهای FDM می شود، انتخاب های مناسب در محدوده قیمتی 14 الی 30 میلیون تومان وجود دارند، اگرچه پرینترهایی که صفحه ساخت بزرگتری دارند می توانند کمی گران تر باشند. گفتنی است، در حالی که پرینترهای رزینی مناسبی نیز برای انتخاب وجود دارد ولی عموما قیمت پرینتر های رزینی 2 برابر پرینتر های FDM در همان محدوده ابعادی است.
تفاوت در تعمیر و نگهداری
علاوه بر هزینه اولیه خرید پرینترها، تعمیر و نگهداری پرینتر رزینی گرانتر است. پرینترهای LCD پس از حدود 2000 ساعت استفاده به LCD جدید نیاز دارند که قیمت LCD ها وابسته به وضوح و ابعاد آن متفاوت است. از سوی دیگر، پرینترهای DLP عمری حدود 20000 ساعت دارند. در همین حال، هزینه تعمیر و نگهداری پرینترهای FDM به طور کلی ناچیز و کم است، زیرا جایگزینی قطعات معیوب در آن ها اقصادی تر و ارزان تر است.
البته پرینتر های FDM به دلیل تعدد قطعات و لوازم آن نیاز به دقت بالاتر در استفاده و بررسی دوره ای هستند. همچنین به دلیل قطعات بیشتر، تنوع علل خرابی دستگاه نسبت به پرینتر های رزینی بیشتر است.
کدام یک مناسب تر است؟
حال وقت آن است که به مهم ترین سوال شما پاسخ دهیم؛ “کدام پرینتر سه بعدی برای شما مناسب تر است؟”
به طور کلی، اگر به دنبال پرینتری هستید که بتوانید آن را شخصی سازی کنید تا همه چیز را نه به عالی ترین شکل آن چاپ کنید، پرینتر FDM برای شما مناسب است. این پرینترها برای چاپ طیف گستردهای از قطعات با کیفیت مناسب، از سازه های بزرگ که به اندازه کافی قوی هستند تا بارهای سنگین را تحمل کنند، تا مدلها و لوازم جانبی کوچکتر با جزئیات کم، عالی هستند.
وقتی نوبت به مدلهای نسبتا کوچک و با جزئیات بسیار بالا میرسد (قطعاتی که از شفافیت، استحکام یا انعطافپذیری بهره میبرند، یا استفاده در چاپ جواهرات) استفاده از پرینترهای رزینی میتواند راه حل مناسبی برای شما باشد. در حالی که ممکن است نیاز به آموزش های بیشتری برای کار با رزین و پرینترهای رزینی داشته باشید و هزینه اولیه ممکن است کمی بیشتر باشد، اما همچنان استفاده از پرینترهای رزینی گزینه مناسب تری است. اما نگران یادگیری نباشید چون در آسونش کن دوره های متنوعی برای افزایش علم شما در این حوزه تدارک دیده شده است.
اما سوال اصلی که باید از خودتان برای یک انتخاب درست بپرسید آن است که “چه چیزی را میخواهم چاپ کنم و کاربرد آن قطعه چیست؟” با پاسخ به این سوال و اطلاعاتی که در این مقاله کسب کردید به بهترین انتخاب می رسید.
منبع : All3dp